دیگه نیستم

گفته بودم  

روزه جداییمون روزه مرگه منه

یادته؟

یادته گفته بودم

یکیمون میمیره تا اون یکی جدا بشه

یادته

گفته بودم نذار اون روز برسه  

یادته

دارم میرم، باید برم

طاقت موندن ندارم

 نمیخوام ببینم

 حلقه ی تو دستاتو

نمیخوام ببینم

انگشتی که یه روز ، از آن من بود

 حالا نصیب دیگری شده

نمیخوام ببینم

لباسی که تنته قرار بود من بگیرم

نمیخوام صدایی رو بشنوم

 
که یه روز میخواس منو تو رو به هم برسونه

 نمیخوام

روزه خوشحالیت با اشکای من خراب بشه

نمیدونم چرا این روز رسیده

اما رسیده!

حالا هم اینو که دستت رسیده

من همون جام ، همون جایی که وعده داده بودم

دیگه دیر شده

به کسی چیزی نگو دنبال منم نکن

به خوشی که پیش رو داری برس

من که رفتم تا نبینم

لحظه های رو که آرزوی با تو بودن داشتم

با مرگ من جدا شدیم ،جدا شدیم

به خاکسپاریم نیا ، تا زودی از یادت برم

به خاطره خودت بود ،نمیخواستم که یه عمر

چشامون تو چشمای هم گیر کنه

حسرت با هم بودن رو به دوش بکشیم

گفته بودم ، گفته بودم

بعضی عشقها مثل حضرت نوح اند : فقط از ترس طوفان میان طرف تو

بعضی عشقها مثل حضرت آدم اند : فقط خاصیتشون اینه که اولینه

بعضی عشقها مثل حضرت ابراهیم اند : باید توشون همه چیتو قربانی کنی

بعضی عقشها مثل حضرت مسیح اند : آخرش آدم رو به صلیب می کشند

بعضی عشقها مثل حضرت موسی اند : یه خورده که دور بشی جات رو یه گوساله پر می کنه

پسر نگاهي به دختر کرد و گفت : حالا که کنار ساحل هستيم بيا يه آرزوي قشنگ بکنيم

دختر با بي ميلي قبول کرد پسر چشماشو بست و گفت کاشکي تا آخر دنيا عاشق هم بمونيم ...

بعد به دختر گفت حالا تو آرزوتو بگو دختر چشماشو بست و خيلي بي تفاوت گفت: کاشکي

همين الان دنيا تموم بشه ...

وقتي چشماشو باز کرد پسر رو نديد فقط چند تا حباب رو آب ديد....

با هم کنار برکه نشسته بوديم پرسيد: براي چه زنده

ماندي و زندگي ميکني؟ !!!

در حاليکه که از ته دل فرياد ميزدم فقط براي تو،

گفتم: براي هيچ

پرسيدم تو براي چه زنده ماندي و زندگي ميکني؟

پاسخ داد: براي کسي که براي هيچ زنده مانده و

زندگي ميکند

ای کاش هیچ وقت عشقی متولد نمی شد که احساسی بمیرد........

عاشق یک بار دنیا میاد اما سه بار میمیره:

 1– وقتی یارشو با کسی میبینه

 2– وقتی به فهمه اون دوستش نداره

3– وقتی به فهمه هیچ وقت به اون نمیرسه

 بیا آخرین شاهکارت را بیبین

مجسمـه ای با چـشمانی بازخیره به دور دست

شاید شرق،شاید غرب

مبهوت یک شکست،مغلوب یک اتفاق

مصلوب یک عشق،مفعول یک تاوان

خرده هایش را باد دارد می بردو او فقط خاطراتش را محکم بغل گرفته…

بیا آخرین شاهکارت را بیبین

مجسمه ای ساخته ای به نام «من» ! 

مـــــــــــــــــالِ ديــگـــــــــــري نبــــــــــاشد....

بسلامتی پسری که پولهای مچاله شده ی توی دستش رو آروم گذاشت جلوی فروشنده و گفت :

واسه روز پدر یه کمر بند میخوام ....

فروشنده گفت چه جنسی باشه ؟

پسر کوچولو گفت : فرقی نمیکنه فقط موقعه زدن دردش کم باشه ...

غـروبـا میون هــفته بر سـر قـبر یه عاشـق

    یـه جوون مـیاد مـیزاره گـلای سـرخ شـقایـق

        بی صـدا میشکنه بغضش روی سـنـگ قبـر دلدار

             اشک میریزه از دو چـشـمش مثل بارون وقت دیدار

                  زیر لب با گـریه مـیگه : مـهـربونم بی وفایـی

            رفتی و نیـسـتی بدونی چـه جـگر سـوزه جـدایی

        آخه من تو رو می خواستم اون نجـیـب خوب و پاک

   اون صـدای مهـربون ، نه سـکــوت ســرد خــاک

تویی که نگاه پاکت مـرهـم زخـم دلــــم بـود

    دیدنـت حـتی یه لـحــظه راه حـل مشکـلـم بود

         تو که ریـشه کردی بـا من، توی خـاک بی قراری

              تو که گفتی با جـدایی هـیـچ مـیونه ای نداری

                   پس چـرا تنهام گذاشـتی توی این فـصل ســیاهی

                      تو عـزیـزترینی اما یه رفیـق نــیـمه راهــی

                          داغ رفتنـت عـزیـزم خط کـشـیـد رو بـودن مـن

                              رفتی و دیگـه چـه فایده ناله و ضـجـّه و شیـون

                         تو سـفر کردی به خـورشـید ،رفتی اونور دقایق

                   منـو جا گذاشتی اینجا با دلی خـســته و عاشـق

               نمـیـخـوام بی تو بمـونم ، بی تـو زندگی حرومــه

              تو که پیش من نبـاشـی ، هـمـه چـی برام تمـومه

              عاشـق خـسـته و تنها سـر گـذاشـت رو خاک نمناک

              گفت جگر گـوشـه ی عـشـقو دادمـش دسـت توای خاک

                 نزاری تنها بمونـه ، هــمـدم چـشـم سـیـاش باش

                     شونه کن موهاشو آروم ، شـبا قصـه گو بـراش باش

                       و غـروب با اون غـرورش نتونسـت دووم بـیـــاره

                          پاکشـیـداز آسـمـون و جاشـو داد به یـک سـتاره

                              اون جــوون داغ دیـده با دلـی شـکـسـته از غـم

                              بوسـه زد رو خـاک یار و دور شد آهسـته و کم کم

                              ولی چند قدم که دور شد دوباره گـریه رو سـر داد

                                      روشــــو بــر گــردونـــد و داد زد

                                         بـه خـدا نـمــیـری از یاد